Spoinowanie i szpachlowanie płyt g-k – jak prawidłowo szpachlować płyty gipsowe?

Spoinowanie płyt gk jest kluczowe dla uzyskania trwałego, wytrzymałego podłoża, wolnego od rys i pęknięć. Kolejnym krokiem po wypełnieniu spoin jest zaś szpachlowanie. Oba etapy przygotowania ścian do dalszych prac wymagają od nas dokładności i pewnej wiedzy remontowej. Podpowiadamy, jak prawidłowo spoinować i szpachlować płyty gipsowe.

Montaż i przygotowanie ścianek z płyt gk nie jest bardzo skomplikowane, prace wymagają jednak precyzji i dokładności. Zależy nam przede wszystkim na ukryciu połączeń pomiędzy poszczególnymi płytami tak, aby nie powstawały na nich rysy czy pęknięcia. Kluczowymi etapami prac, które w największej mierze wpłyną na estetykę i trwałość wykonania, są spoinowanie oraz szpachlowanie płyt gipsowych.

Spoinowanie płyt gk bez taśmy czy z taśmą?

Możemy przeprowadzić spoinowanie płyt gk bez taśmy, używając mas szpachlowych zazbrojonych, wzbogaconych specjalnymi włóknami, które sprawiają, że preparat jest elastyczny i mocno wiąże ze sobą płyty.

Spoinowanie możemy przeprowadzić tradycyjną metodą, stosując masę gipsową i taśmy do płyt k-g. Ze względu na materiał, z jakiego zostały wykonane, taśmy dzielimy na:

• taśmy papierowe – są trwałe, odporne na ścieranie, jednak chłoniące wilgoć i wymagające wprawy w aplikacji; droższe o taśm z włókna.

Uwaga! Taśmy papierowe nie mogą być aplikowane w pomieszczeniach, które muszą spełniać wymogi bezpieczeństwa pożarowego w systemach suchej zabudowy.

• taśmy z włókna szklanego (siateczkowe) – odporne na wilgoć i łatwe w aplikacji, jednak mniej elastyczne.

• taśmy flizelinowe – z drobnego włókna szklanego, trwałe, ale wymagające wprawy w aplikacji, ponieważ łatwo je uszkodzić.

Ze względu na przeznaczenie wyróżniamy również:

• taśmy do narożników wewnętrznych – do wykończenia styków płyt w narożnikach (np. sufit-ściana) należy wybrać taśmę z wkładką metalową lub aluminiową, dzięki której z łatwością uzyskamy kąt prosty przy łączeniu.

Uwaga! Taśmy mogą jedynie wzmocnić łączenia płyt gipsowych, jeśli jednak płyty zostały nieprawidłowo zamontowane (np. na krzywym stelażu), żaden rodzaj taśm nie naprawi popełnionych błędów we wcześniejszym etapie prac – w efekcie przy łączeniach mogą pojawić się pęknięcia.

Spoinowanie i szpachlowanie płyt gipsowych krok po kroku

• Frezowanie płyt k-g

W płytach k-g krawędzie są delikatnie zaokrąglone, dzięki temu przy łączeniach tworzy się przestrzeń na masę spoinującą, łącząca pojedyncze elementy w całość. Przycięte przez nas płyty należy odpowiednio obrobić. Kąt prosty przy krawędziach należy złagodzić papierem ściernym lub nożykiem do płyt przed montażem samych płyt. Jeśli płyty są już zamontowane, wycinamy niewielka pasma za pomocą nożyka.

• Gruntowanie płyt g-k

Połączenia należy najpierw zagruntować, ponieważ wycięte pasma w płytach łatwo się pylą, co niekorzystnie wpłynie na przyczepność masy gipsowej. Na oczyszczoną (z pyłu, kurzu oraz ewentualnych plam i zatłuszczeń) płytę nakładamy warstwę preparatu gruntującego. Jego rodzaj dobieramy do specyfiki powierzchni (pamiętajmy, że gipsowe podłoża są bardzo chłonne!). Informacji o tym, czy dany grunt nadaje się do zastosowania na ściankach gipsowo-kartonowych, szukajmy na opakowaniu lub w karcie technicznej produktu. O tym, jak przeprowadzić prace, tzn. za pomocą jakich narzędzi, w jakich warunkach oraz ile warstw nałożyć, również poinformuje nas producent. Aplikujemy grunt i czekamy, aż preparat wyschnie.

W przypadku uszczerbków w płytach, które mogą być widoczne przy wykończeniu (głębsze otarcia, rysy, pęknięcia), należy wyciąć nożykiem fragment i wydłubać część gipsu. Otwór gruntujemy.

• Szpachlowanie łączeń i uzupełnianie ubytków w płytach gipsowych

Następnie rozrabiamy z wodą gips szpachlowy zgodnie z instrukcją producenta, aż osiągniemy łatwą do aplikacji konsystencję masła. Za pomocą pacy nanosimy gips w miejscach uszkodzeń i wygładzamy. Do naprawienia ubytków możemy także użyć kleju gipsowego do płyt k-g.

Przechodzimy do szpachlowania łączeń. Wyrób nakładamy na połączenia poprzecznymi ruchami. Posługując się pacą, wypełniamy masą obszar wokół spoiny – staramy się uzyskać równą i gładką powierzchnię. Następnie wzdłuż łączenia wyrównujemy gips po całej długości.

• Zbrojenie styków płyt taśmą do płyt gipsowych

W jeszcze wilgotnej masie szpachlowej należy zatopić taśmę do płyt k-g. Może to być siateczkowa z włókna szklanego – naklejamy ją tak, aby środek szerokości przebiegał wzdłuż linii połączenia. Dociskamy ją do podłoża, starając się wycisnąć spod niej nadmiar wyrobu. Natomiast w przypadku taśmy papierowej przed samym klejeniem do płyt należy wcześniej zwilżyć ją wodą, aby była miękka i elastyczna. Pominięcie tego kroku może skutkować tworzeniem się pęcherzyków powietrza i wybrzuszaniem taśmy.

Z konieczności aplikacji taśmy zbrojeniowej można zrezygnować, jeśli wybierzemy do spoinowania specjalny preparat zawierający drobinki włókien, które wzmacniają połączenie.

• Druga warstwa gipsu

Zatopioną siatkę należy zamaskować kolejną warstwą masy szpachlowej. Aplikujemy preparat na łączenie i wyrównujemy pacą. Nadmiar masy ściągamy szpachlą.

• Spoinowanie narożników wewnętrznych

W narożnikach (np. styk sufitu i ściany) postępujemy analogicznie jak w przypadku zwykłych łączeń płyt. Najpierw uzupełniamy szczeliny masą szpachlową, zatapiamy taśmę (najlepiej specjalną do narożników – z wkładką aluminiową), a następnie nakładamy drugą warstwę gipsu. Możemy skorzystać ze specjalnej szpachli do narożników wewnętrznych, która jest wyprofilowana do tego typu obróbki ścian.

• Spoinowanie narożników zewnętrznych

Styk płyt gipsowych przy narożnikach zewnętrznych również należy pokryć masą gipsową. Następnie należy docisnąć narożnik aluminowy i sprawdzić za pomocą poziomicy, czy jest równo zamontowany. Narożnik maskujemy drugą warstwą masy szpachlowej.

• Wyrównywanie łączeń

Po całkowitym wyschnięciu gipsu możemy za pomocą szpachelki uzupełnić warstwę gipsu, jeśli zauważyliśmy, że została nierówno położona. Robimy to bardzo starannie, aby przy spoinach nie występowały żadne wgłębienia i prześwity.

• Szpachlowanie całych płyt k-g

Wiele osób zastanawia się, czy szpachlować całe płyty g-k. Okazuje się, że w większości przypadków wystarczy nam dokładne i równe pokrycie masą szpachlową samych połączeń. Z kolei szpachlowanie płyt gipsowych w całości jest wskazane w sytuacji, gdy powierzchnia jest bardzo wyeksponowana lub np. gdy bezpośrednio padają na nią promienie słoneczne, które mogłyby się załamywać w nierównościach i zagłębieniach. Ponadto nałożenie wyrobu na całą powierzchnię pozwoli nam osiągnąć maksymalnie wytrzymałe na czynniki zewnętrze podłoże, a dodatkowo takie, które możemy wielokrotnie pokrywać farbą.

Przed gipsowaniem płyt zaleca się pokryć ściany preparatem gruntującym, który zwiększy przyczepność masy gipsowej. Następnie szpachlujemy całe pomieszczenie, zaczynając od narożników wewnętrznych. Gładź nakładamy cienką warstwą i rozprowadzamy szeroką pacą do gipsu długimi ruchami. Pilnujemy, aby nie powstawały żadne nierówności i zgrubienia. Wyrównujemy ściany i zbieramy nadmiar masy szpachlowej.

• Szlifowanie płyt gipsowych

Wygładzone ściany po dokładnym wyschnięciu masy trzeba wyszlifować. W przypadku niewielkich powierzchni możemy użyć gąbki ściernej lub pacy do szlifowania, większe natomiast mogą wymagać profesjonalnego sprzętu np. szlifierek do gładzi, które są dodatkowo wyposażone w odkurzacz oprowadzający okruchy gipsu. Jeśli wybraliśmy zwykłe narzędzia do szlifowania, należy zabezpieczyć nos i usta maseczką ze względu na duże pylenie. Ściany wygładzamy starannie okrężnymi ruchami, usuwając wszystkie zgrubienia z gipsu.

Miejmy na uwadze, że na jakość przeprowadzanych prac oraz na późniejszy efekt wpływają również warunki panujące w pomieszczeniu. Temperatura nie może być ani zbyt niska – inaczej masa szpachlowa będzie wysychać za wolno, ani zbyt wysoka – szpachla będzie trudna w obróbce. Podobnie z wilgotnością. Każdorazowo należy sugerować się zaleceniami producenta stosowanych wyrobów.