Podłoga drewniana - drewno egzotyczne - zdjęcie od Flooren

Opis projektu:

Nie ma żadnej różnicy między tym, o czym myślimy, że wiemy, a tym, co wiemy. To, o czym sądzimy, że jest nam znane, jest wszystkim tym, co znamy. Mauro mówi, że to kwestia upraszczania. Upraszczamy do szpiku. To strategia, którą stosujemy, nawet o tym nie wiedząc. Nie jesteśmy w stanie znieść ciężaru nieskończonych możliwości – upraszczamy, upraszczamy – wybieramy tę z nich, która wydaje nam się najodpowiedniejsza – upraszczamy, upraszczamy – ze wszystkich nieskończonych możliwości w tę jedyną, arbitralnie wybraną wierzymy. Wierzymy w nią, posuwając się wręcz do zaprzeczania oczywistości, na tej jednej niezmordowanie wznosimy nasze budowle. Najwytrwalsi budują tak przez dwadzieścia, trzydzieści lat, niektórzy są w stanie konstruować na wyborach, które umarły razem z tymi, którzy ich dokonali. Trafne, arbitralne wybory mogą się odtwarzać, rozrastać, stawać się miastami, imperiami, gigantami finansowymi. Moim arbitralnym wyborem była Giorgia. Giorgia była historią, którą sobie opowiedziałem w formie nieprzerwanej, nieuświadomionej narracji. Skonstruowałem wokół niej wymiar rządzący się prawami fizyki, wędrowny świat, który wszędzie za nią podążał, rozpościerając się na przeszłość, rozciągając na przyszłość. Gdyby nie wydarzyło się to, co się wydarzyło, ona jeszcze by tam była, a ja znów mógłbym skryć się w tym, w co uważałem za znane, co było wszystkim tym, co znałem – tą samą chwilą w nieskończoność. Niepowtarzalną. Nie do odtworzenia.