Ceropegia woodii (Lampion chiński) – wszystko o domowej uprawie

Ceropegia to roślina wyjątkowa, stopniowo podbijająca serca miłośników kwiatów na całym świecie. Jest sukulentem, ale liściastym. Składa się ze smukłych pędów porosłych delikatnymi listkami w kształcie serc, a jej pastelowe kwiaty przypominają niewielkie rurki. Należy do roślin łapiących owady, ale nie trawi ich, a jedynie zanurza w pyłku i wypuszcza, tak, aby owad przeniósł pyłek na inny kwiat, powodując zapylenie.

Choć na rynku ogrodniczym można znaleźć kilka jej gatunków, największą popularnością cieszy się ceropegia wooda. Ze względu na wygląd liści w języku angielskim doczekała się poetyckich określeń – bywa nazywana Chińskim Lampionem, Chińskim Łańcuchem, Naszyjnikiem lub Sznurem Serc, a także Pnącym Różańcem. Jak na sukulenta przystało, jest rośliną łatwą w uprawie i nie wymagającą szczególnej pielęgnacji. Wystarczy spełnić jedynie kilka warunków, by cieszyć się bujną kurtyną utworzoną przez tę wspaniale krzewiącą się roślinę.

Ceropegia woodii – uprawa

Jak na sukulenta przystało, ceropegia woodii uwielbia jasne, słoneczne stanowiska, choć latem należy chronić ją przed ostrym, bezpośrednim słońcem. Nieodpowiednie ilości światła spowodują zmiany w wyglądzie rośliny – gdy będzie go zbyt mało, liście zblakną, stracą charakterystyczne cętki przyjmując jasnozielony kolor, pędy zaczną się nieestetycznie wydłużać, nie pojawią się kwiaty. Przy nadmiernym nasłonecznieniu ceropegia wooda ulegnie poparzeniu, jej liście zaczerwienią się, a następnie zbrązowieją i zaczną opadać. Idealna temperatura dla ceropegii latem wynosi 23-27 stopni Celsjusza, zimą zaś 10-12 stopni. Roślina nie toleruje przeciągów i wymaga raczej suchego powietrza.

Gleba do uprawy ceropegii powinna być żyzna, przepuszczalna, doskonale zdrenażowana, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Najlepiej w równych proporcjach zmieszać ziemię kompostową, ziemię torfową oraz piasek z domieszką pyłu glinianego. Można również wypróbować nieco inną mieszankę i połączyć dobrej jakości ziemię uniwersalną z dużą ilością piasku i drobnego żwiru. Ostatecznie można również zastosować gotowe mieszanki ziemi do kaktusów i sukulentów. Ceropegię najlepiej sadzić w dużych, płaskich i płytkich donicach, sypiąc na dno solidną warstwę drenażu.

Ceropegia wooda rozkwita latem lub późną jesienią. W środowisku naturalnym, owocem rośliny jest mała torebka wypełniona nasionami, jednak w warunkach domowych do zapylenia rośliny dochodzi bardzo rzadko. Jeśli ma zapewnione korzystne warunki, ceropegia woodii ma zwyczaj silnie się rozkrzewiać, tworząc imponującą kaskadę liściastych pędów – bez przeszkód można je przycinać i wykorzystywać do tworzenia nowych sadzonek.

Ceropegia woodii – pielęgnacja

Ceropegia nie należy do roślin przesadnie wymagających, tak więc opieka nad nią nie powinna nastręczać wielu trudności. Dość ważne jest regularne podlewanie, choć nie może być ono zbyt obfite, bo wówczas korzenie rośliny zaczną gnić. Ceropegię nawadniamy więc dopiero wtedy, gdy ziemia w doniczce przeschnie – mniej więcej co 7-10 dni, przy użyciu miękkiej, przefiltrowanej wody. Roślinę zawsze sadzimy w donicy z otworami w dnie, a wodę z podstawki systematycznie usuwamy. Zdecydowanie lepiej jest roślinę przesuszyć (w końcu ma ona zdolność do magazynowania wody) niż przemoczyć. Jednak długotrwała susza również może doprowadzić do uszkodzenia korzeni, które najpierw się skurczą, a przy pierwszym podlaniu zaczną gnić. Zimą podlewanie silnie ograniczamy, za to co kilka dni zraszamy liście rośliny. Od czasu do czasu ceropegia wooda powinna zostać zasilona – najlepiej przy użyciu nawozu do pelargonii. Połowę zalecanej dawki podajemy roślinie co 2-3 tygodnie. W zimie nawożenie również powinno zostać zatrzymane.

Ponieważ pędy ceropegii są długie i cienkie, a liście niewielkie i drobne, w jednym pojemniku należy sadzić po kilka okazów. Ich witki mogą się wówczas splątać, ale cała kompozycja będzie wyglądała na gęstą i bujną, zwłaszcza, gdy pędy podrosną i zaczną się przewieszać przez doniczkę. Pędy rośliny można również skierować na drewniane podpórki w kształcie kratek lub na pałąki, dzięki którym stworzą one liściaste girlandy.

Ceropegia woodii – rozmnażanie

Jeśli chcemy naszą ceropegię rozmnożyć, najbardziej odpowiednią do tego porą będzie wiosna. Najszybszym sposobem na pozyskanie kolejnej sadzonki, jest skorzystanie z wypuszczanych przez roślinę bulwek. Bulwy ceropegii woodii ogólnie rzecz biorąc pomagają roślinie w przetrwaniu – magazynują wodę, a gdy pędy sadzonki zostaną w jakiś sposób zniszczone, bulwa posiada możliwość szybkiego wypuszczenia korzeni. W celu domowego rozmnożenia odcinamy pęd razem z bulwką i umieszczamy go w nowej donicy, zagłębiając do ⅔ wysokości bulwy.

Możliwe jest również ukorzenianie ceropegii woodii z tzw. odkładu, czyli pędu nie oddzielonego od rośliny. Gałązkę należy zanurzyć w ziemi i lekko ją przysypać, a gdy pojawią się korzonki odciąć od reszty ceropegii i umieścić w nowej doniczce. Pęd można też ukorzenić w wodzie – w tym celu odcinamy wierzchołek gałązki rośliny z trzema parami liści i wkładamy go do napełnionej szklanki lub słoika. Korzenie powinny pojawić się po 4 tygodniach, a wówczas należy przenieść sadzonkę do doniczki. Niestety, może się zdarzyć, że gałązka zgnije, nim pojawią się na niej korzonki.

Ostatnim sposobem na rozmnażanie ceropegii woodii jest wysiew z nasion. Możemy je zakupić lub jeśli będziemy mieli szczęście i domowa roślin ulegnie zapyleniu, skorzystać z własnoręcznie wyhodowanych. Gdy siewki wykiełkują, przenosimy je do donicy, umieszczając minimum pięć w jednym pojemniku.